Miejska Biblioteka Publiczna

"Widzę ich wszystkich. Widzę ciotkę Frumę, starszą siostrę matki, kobietę przystojną i mądrą, i jej dwoje dzieci : Lusia - starszego ode mnie o rok, chłopaka wysokiego i szczupłego, nieco krótkowzrocznego, wybitnie inteligentnego, a także małą Bety, słodką dwuletnią dziewczynkę o niebieskich oczach i kasztanowych lokach. A zaraz potem widzę ciocię Donię, co tak ładnie umiała śpiewać. Jej córeczkę Niusię, wesołą i bystrą pięciolatkę, z maleńkim braciszkiem Benem, urodzonym tuż przed wojną. Stoją mi wyraźnie przed oczyma" (fragment książki).